วันนี้วันนัดพบที่สำคัญอีกวันหนึ่ง
การนำเสนอหัวข้อจุลนิพนธ์ในวันนี้แม้ไม่ใช่วันจริง แต่ใกล้เคียงที่สุด
เราก็เข้าไปเตรียมนำเสนอแบบหลอนๆ เพราะคืนก่อนหน้า เจอศึกหนักมาขอรับ
(ไปทำงานมา 2 Events) กลับมาถึงห้องตอนเที่ยงคืน ทั้งที่ไม่ได้นอนมาสองวัน
ก็จำต้องฝืนทนทำ Presentation ต่อไป ดวงตาก็แทบจะปิด
สติสตังค์ก็จมมิดคิดอะไรไม่ออกสักกะอย่าง
กระทั่งประมาณตี 3 Presentation ก็เสร็จลงแบบลวกๆ
ทันทีที่เครื่องถูกปิด ดวงไฟดับสนิทลง (ยังกะเล่าหนังผี)
เราก็เอนกายลงบนหมอนนุ่มๆ แอร์เย็นๆ รู้สึกว่าจะไม่กี่วินาที ก็หลับไปแล้ว โฮะๆ
เอาหล่ะแถไถมาซะเยอะเลย พอเช้าก็นั่งรถต่อเรือแล้วย่างก้าวเข้าสู่ตึก Cat บางรัก
และเตรียมพร้อมรบกับเพื่อนๆกันในห้องนำเสนองาน พวกเราได้กลุ่ม 3 ..
ดีที่มีแก๊งคนสนิทชิดใกล้ ต่อ ตรอง มิว แจง วีโด้ อาร์ท ตั๊ก แก้ว ฟิวส์ นิวหญิง
เพ็ญ แอมหญิง อืม..ลืมใครอีกหว่า นึกไม่ออก ฮ่าๆ เราได้ลำดับการนำเสนอที่ 9
แหม่..เลขสวยเลย กำหนดเวลาบ่ายโมงกว่าๆ ส่วนอาจารย์ที่ประจำอยู่ห้องเราก็มี
อาจารย์กัมปนาท อาจารย์พี อาจารย์นพ อาจารย์ณเรศซึ่งไม่มา อาจารย์โอพิล
และพี่พรที่ยังอยู่อเมริกา จนตอนนี้ได้ที่ 1 Siggraph ไปแล้วครับท่าน
ยังมีอาจารย์อีกคนนึง ที่แรกเห็นตอนเดินเข้ามานั้น พวกเราทุกคนไม่รู้ว่าเป็นอาจารย์
ด้วยรู้มาก่อนว่าห้องนี้มีพี่พรอยู่ด้วย และความที่จำหน้าไม่ได้
เลยคิดว่าผู้ชายขาวตี๋หน้าเด็กคนนี้เป็นพี่พรแน่ๆ เราเลยทักทายไปว่า
"พี่หวัดดีคับ" เขาก็หันมายิ้ม... "สวัสดีคับ"
แต่แล้วนิวหญิงก็เสนอบอกว่า อยากรู้จักอาจารย์ทุกท่านค่ะ
รบกวนอาจารย์ช่วยแนะนำตัวหน่อย ปรากฏเขาแนะนำตัวว่า
"สวัสดีครับ ผมชื่ออาจารย์ยิ้ม" โฮก..!! อาจารย์หรอกรึนี่ 55 อึ้งไปหนึ่งช่อต
พอถึงตอนพักเที่ยงเผลอกินข้าวนาน มาเกือบไม่ทัน พอเรานำเสนอเสร็จ
อาจารย์ก็ไม่ทันได้คอมเม้นท์ในส่วนของเนื้อเรื่องเลย แต่บอกก่อนเลยว่า
"นี่มันงานระดับมหากาพย์แล้ว ถ้าทำลายไทยทีละใบทั้งป่า ตายแน่ๆ"
เป็นความผิดเราเองแหละ ที่เอาสไตล์งานซึ่่งเป็นภาพวาดของเรา
กับสไตล์งานของพี่ไม้ไปให้อาจารย์ดูเป็น Reference เราคงใช้คำผิดไป
ถ้าบอกว่าเป็นแรงบันดาลใจคงดี โฮะๆ นั่นคือปัญหาของเราหล่ะ
หิมพานต์ได้ .. แต่คงต้องไปคิด และ Scope งานใหม่ T T
วันนี้บรรยากาศก็กดดันขึ้นมาในระดับหนึ่ง ทุกคนก็โดน comment กันแบบเต็มเหนี่ยว
เพราะนี่คือการเริ่มต้นแล้วเมื่อสิ้นสุดการนำเสนอครบทุกคน เวลาที่รอคอยก็มาถึง
เราก็คาดเดาไว้ว่า สงสัยจะได้ไม่อาจารย์พี ก็อาจารย์ยิ้มแหละ
แล้วอาจารย์นพก็อ่านรายชื่อออกมา
"วรรช์นกฤษฎ์ ... อาจารย์ยิ้มครับ" , "เย้!!!" เราอุทาน อาจารย์หันมามอง"วัชระ ... อาจารย์ยิ้มครับ" , "ยื้อ!!!" วีโด้ก็เป็นอีกคน
อาจารย์ยิ้มเลยถามว่า "เอ๊ะ...หมายความว่าไงเนี่ย ฮ่าๆ" แล้วก็ยิ้มมมม ^^
สรุปแล้วเราก็ได้อาจารย์ยิ้มกัน มีบูมส์ วีโด้ และตั๊ก..
วันต่อมาเราก็ไปค้นหาข้อมูลอาจารย์กัน
เลยรู้ว่าอาจารย์ยิ้มเป็นเจ้าของบริษัท Yggdrazil ทำโฆษณา ล่าสุดก็คือ M150
ที่กระช้ากออกจากกรอบนั่นเอง อาจารย์ขับมินิด้วย ว้าว!!
พอสั่งงานเสร็จ อาจารย์ก็นัดเจอนอกรอบ ที่บริษัทของอาจารย์เลย สบายใจๆ..
ดูจากผู้ร่วมงานและอาจารย์แล้ว โอ้ว..อืม..ก็เป็นกำลังใจที่ดี โฮะๆๆ
...
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น