HUAHORM
this site the web

Thesis (พบอาจารย์ที่ปรึกษา 1)

พฤหัสบดีที่ 6 สิงหาคม 2552

วันนัดพบอาจารย์ที่ปรึกษาวันแรกครับ อาจารย์ยิ้มนัดเจอกันที่บริษัท
โดยส่งข้อความมาทางโทรศัทพ์ถึงพวกเราในวันที่ 5 ส.ค. ตอน 10.16 น. ความว่า

"C u at my office. Thu 8.30 am Na Ja.
Pls Call 026913232 - p mon for map.
"

ฮ่าๆ ไม่รู้ว่าอ่านแล้วจะคิดเหมือนเรารึป่าว มันน่ารักดี
บูมส์ วีโด้ ตั๊ก คิดเหมือนกันและเก็บ Message นี้ไว้เป็นที่ระลึก โฮะๆ
เช่นเคยของวันส่งงาน คืนก่อนวันนี้เราก็ไม่ได้นอนอีก เลยไปกันแบบหลอนๆ
เรานัดเจอกันที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินห้วยขวางกันตอน 7 โมงครึ่ง
ปรากฏเรากับวีโด้ไปเรท ไปถึงกัน 8 โมงครึ่ง โฮะๆๆ ขอโทษทีนะหนูตั๊ก
จากนั้นเราก็ขึ้น Taxi กัน ถึงซอย..มองหาบ้านกันอยู่พักหนึ่ง
ตอนนั้นเรายืนกันอยู่หน้าบริษัทฟีโนมีน่า เลยโทรหาอาจาารย์
อาจารย์รับโทรศัพท์แล้วบอกว่าบริษัทอยู่ตรงข้ามฟีโนมีน่า เป็นบ้านแฝด
ให้เข้าไปรออยู่ในรั้วไม้หน้าบ้านได้เลย เราก็เดินกันเข้าไป โอ้ว..สวยดีแหะ
แลร่มรื่น ดูเหมือนจะไม่ใหญ่มาก แต่พอเราเดินไปมองด้านข้างของตัวบ้าน
ลึกเหมือนกันอ่ะ ใหญ่พอตัวเลยสำหรับ CG House

สักพักหนึ่งก็มีพี่ผู้หญิงชื่อพี่โสออกมาบอกให้เราเข้าไปรอข้างในบ้าน
พอเราเดินเขาไปก็ชอบกันเลย ข้างในตัวบ้านแต่งหน้าอยู่มาก
มีโซฟาวางรายรอบห้อง ทำห้องเก็บของแบบ Build in
ประตูเลื่อนไม้บานใหญ่คล้ายๆแบบญี่ปุ่น อ่างปลาเป็นชั้นๆวางซ้อนกันอยู่ที่มุมห้อง
ฝาผนังมีทีวีพลาสม่าจอใหญ่โตแขวนไว้ พร้อมด้วยโต๊ะญี่ปุ่นตั้งอยู่ตรงกลางห้อง

สักพักพี่โสกับพี่จ๊อยซ์ก็มาหยิบเบาะให้เรานั่ง เอาน้ำมาให้
เปิดแอร์เย็นฉ่ำกันอยู่สักพักหนึ่ง รถมินิก็มาจอดหน้าบ้าน
โห้ว..เราหันไปจ้องกันทั้งสามคน สวยหรู โฮะๆๆ
อาจารย์เดินออกมาจากรถมินิ เข้ามาในบ้าน แล้วก็ถามว่า

"กินโอวันตินกันมั้ยพวกเรา รึไม่เอา เอากาแฟดีกว่า ฮ่าๆๆ"

จากนั้นเราก็เริ่มคุยงานกัน เราก็เอาเนื้อเรื่องไปคุยกับอาจารย์..
อาจารย์ก็ยิ้ม แนะนำอะไรมาเยอะ พอเสร็จทั้งสามคน
อาจารย์ก็นัดเจออีกครั้ง พฤหัสหน้าเวลาเลื่อนเป็น 9.00 น.
แล้วพวกเราก็ไปกินข้าวหมกไก่กันที่ปากซอย อร่อยเหาะ
จากนั้นบูมส์ก็เดินทางกลับไปลพบุรี หาแม่..
และกินอาหารกันแบบเปรมๆ นอนแบบเต็มอิ่มสักที..คืนนี้

...

Thesis (นัดชิงอาจารย์ที่ปรึกษา)

เสาร์ที่ 1 สิงหาคม 2552

วันนี้วันนัดพบที่สำคัญอีกวันหนึ่ง
การนำเสนอหัวข้อจุลนิพนธ์ในวันนี้แม้ไม่ใช่วันจริง แต่ใกล้เคียงที่สุด
เราก็เข้าไปเตรียมนำเสนอแบบหลอนๆ เพราะคืนก่อนหน้า เจอศึกหนักมาขอรับ
(ไปทำงานมา 2 Events) กลับมาถึงห้องตอนเที่ยงคืน ทั้งที่ไม่ได้นอนมาสองวัน
ก็จำต้องฝืนทนทำ Presentation ต่อไป ดวงตาก็แทบจะปิด
สติสตังค์ก็จมมิดคิดอะไรไม่ออกสักกะอย่าง
กระทั่งประมาณตี 3 Presentation ก็เสร็จลงแบบลวกๆ
ทันทีที่เครื่องถูกปิด ดวงไฟดับสนิทลง (ยังกะเล่าหนังผี)
เราก็เอนกายลงบนหมอนนุ่มๆ แอร์เย็นๆ รู้สึกว่าจะไม่กี่วินาที ก็หลับไปแล้ว โฮะๆ

เอาหล่ะแถไถมาซะเยอะเลย พอเช้าก็นั่งรถต่อเรือแล้วย่างก้าวเข้าสู่ตึก Cat บางรัก
และเตรียมพร้อมรบกับเพื่อนๆกันในห้องนำเสนองาน พวกเราได้กลุ่ม 3 ..
ดีที่มีแก๊งคนสนิทชิดใกล้ ต่อ ตรอง มิว แจง วีโด้ อาร์ท ตั๊ก แก้ว ฟิวส์ นิวหญิง
เพ็ญ แอมหญิง อืม..ลืมใครอีกหว่า นึกไม่ออก ฮ่าๆ เราได้ลำดับการนำเสนอที่ 9
แหม่..เลขสวยเลย กำหนดเวลาบ่ายโมงกว่าๆ ส่วนอาจารย์ที่ประจำอยู่ห้องเราก็มี
อาจารย์กัมปนาท อาจารย์พี อาจารย์นพ อาจารย์ณเรศซึ่งไม่มา อาจารย์โอพิล
และพี่พรที่ยังอยู่อเมริกา จนตอนนี้ได้ที่ 1 Siggraph ไปแล้วครับท่าน

ยังมีอาจารย์อีกคนนึง ที่แรกเห็นตอนเดินเข้ามานั้น พวกเราทุกคนไม่รู้ว่าเป็นอาจารย์
ด้วยรู้มาก่อนว่าห้องนี้มีพี่พรอยู่ด้วย และความที่จำหน้าไม่ได้
เลยคิดว่าผู้ชายขาวตี๋หน้าเด็กคนนี้เป็นพี่พรแน่ๆ เราเลยทักทายไปว่า

"พี่หวัดดีคับ" เขาก็หันมายิ้ม... "สวัสดีคับ"

แต่แล้วนิวหญิงก็เสนอบอกว่า อยากรู้จักอาจารย์ทุกท่านค่ะ
รบกวนอาจารย์ช่วยแนะนำตัวหน่อย ปรากฏเขาแนะนำตัวว่า

"สวัสดีครับ ผมชื่ออาจารย์ยิ้ม" โฮก..!! อาจารย์หรอกรึนี่ 55 อึ้งไปหนึ่งช่อต

พอถึงตอนพักเที่ยงเผลอกินข้าวนาน มาเกือบไม่ทัน พอเรานำเสนอเสร็จ
อาจารย์ก็ไม่ทันได้คอมเม้นท์ในส่วนของเนื้อเรื่องเลย แต่บอกก่อนเลยว่า

"นี่มันงานระดับมหากาพย์แล้ว ถ้าทำลายไทยทีละใบทั้งป่า ตายแน่ๆ"



เป็นความผิดเราเองแหละ ที่เอาสไตล์งานซึ่่งเป็นภาพวาดของเรา
กับสไตล์งานของพี่ไม้ไปให้อาจารย์ดูเป็น Reference เราคงใช้คำผิดไป
ถ้าบอกว่าเป็นแรงบันดาลใจคงดี โฮะๆ นั่นคือปัญหาของเราหล่ะ

หิมพานต์ได้ .. แต่คงต้องไปคิด และ Scope งานใหม่ T T

วันนี้บรรยากาศก็กดดันขึ้นมาในระดับหนึ่ง ทุกคนก็โดน comment กันแบบเต็มเหนี่ยว
เพราะนี่คือการเริ่มต้นแล้วเมื่อสิ้นสุดการนำเสนอครบทุกคน เวลาที่รอคอยก็มาถึง
เราก็คาดเดาไว้ว่า สงสัยจะได้ไม่อาจารย์พี ก็อาจารย์ยิ้มแหละ
แล้วอาจารย์นพก็อ่านรายชื่อออกมา

"วรรช์นกฤษฎ์ ... อาจารย์ยิ้มครับ" , "เย้!!!" เราอุทาน อาจารย์หันมามอง
"วัชระ ... อาจารย์ยิ้มครับ" , "ยื้อ!!!" วีโด้ก็เป็นอีกคน
อาจารย์ยิ้มเลยถามว่า "เอ๊ะ...หมายความว่าไงเนี่ย ฮ่าๆ" แล้วก็ยิ้มมมม ^^

สรุปแล้วเราก็ได้อาจารย์ยิ้มกัน มีบูมส์ วีโด้ และตั๊ก..
วันต่อมาเราก็ไปค้นหาข้อมูลอาจารย์กัน
เลยรู้ว่าอาจารย์ยิ้มเป็นเจ้าของบริษัท Yggdrazil ทำโฆษณา ล่าสุดก็คือ M150
ที่กระช้ากออกจากกรอบนั่นเอง อาจารย์ขับมินิด้วย ว้าว!!
พอสั่งงานเสร็จ อาจารย์ก็นัดเจอนอกรอบ ที่บริษัทของอาจารย์เลย สบายใจๆ..
ดูจากผู้ร่วมงานและอาจารย์แล้ว โอ้ว..อืม..ก็เป็นกำลังใจที่ดี โฮะๆๆ

...

Thesis (อย่างไม่เป็นทางการ)

เอาหล่ะ..เริ่มกันสักที กับความตั้งใจที่เราจะบันทึกทุกขั้นตอน และสถานการณ์ในการทำจุลนิพนธ์ อยากให้เพื่อนๆทำกันด้วย เพราะมันเป็นผลดีสำหรับการสรุปและประเมินผลขั้นสุดท้าย จริงๆนะ (จากประสบการณ์ที่เคยทำตอนช่วงฝึกงาน) เราไม่ต้องไปนั่งนึกว่า เราทำอะไร ตอนไหน ยังไง เริ่มที่การนำเสนอหัวข้อจุลนิพนธ์อย่างไม่เป็นทางการ ทั้ง 3 ครั้ง (โชคดีที่พิมพ์เก็บไว้ โฮะๆ)

จันทร์ที่ 15 มิถุนายน 2552
วันนี้เริ่มนำเสนอแนวคิดในการที่จะจัดทำจุลนิพนธ์ในคาบเรียนวิชาสัมมนา โดยผู้รับฟังคืออาจารย์ตาล และเพื่อนๆ เราเสนอแนวคิดเรื่อง ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด ซึ่งได้มากจากตอนที่เคยคุยกับโจว่าจะทำโปรเจคนี้ แต่ก็ไม่ได้ทำ ใจจริงแล้วเราคิดว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่สไตล์ที่เราชอบทำสักเท่าไหร่ แต่มันอาจจะทำให้เราจบได้เพราะมันน่าจะง่ายกว่าสไตล์ที่เราชอบ ถ้าทำมันแอนิเมชั่น (ปกติเราทำสไตล์ไทยซะส่วนใหญ่) แต่ถึงยังไงซะโปรเจคนี้ มันก็ยังตันๆสมองอยู่ ฮ่าๆ ช่วงนี้เริ่มดู Referece และงานที่น่าสนใจเยอะขึ้นมากทีเดียว

จันทร์ที่ 22 มิถุนายน 2552
วันนี้เขียนรายละเอียดของโครงการจุลนิพนธ์มาคุยกับอาจารย์แจ๊คในคาบเรียนวิชาสัมมนาเช่นเคย ซึ่งยังคงเป็นเรื่องดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัดอยู่ ก็ได้ความคิดอีกมากเหมือนกัน และเราก็ตัดสินใจว่า เอาหล่ะ สิ่งที่เราจะทำสำหรับเรื่อง "เครื่องเขียน" ก็คือ
- การ์ตูนเงียบเน้น Over Acting
- สื่อผสม 2D และ 3D

เสาร์ที่ 27 มิถุนายน 2552
วันนี้อาจารย์นัดตรวจหัวข้อจุลนิพนธ์อย่างไม่เป็นทางการ โดยมีอาจารย์ตาล อาจารย์นพ และอาจารย์เต้ยเป็นผู้มาตรวจ และแนะนำพวกเราในวันนี้ เรารีบมุ่งหน้าเข้าไปหาอาจารย์เต้ยในทันที พอเข้าไปคุยกับอาจารย์ปุ๊บ..รู้เรื่องเลย!!
- ตอนนี้เราได้แต่ฝัน ฝันฟุ้งๆ จับกลุ่มก้อนไม่ได้ ไม่รู้ว่ามันทำอะไรยังไง แล้วทำไมถึงทำ?
- ชอบเพลงแล้วถนัดหรือเปล่า รู้ขนาดไหนเกี่ยวกับเพลง?
- ทำไมยางลบต้องร้าย แล้วไม้บรรทัดเกี่ยวอะไรด้วย?
ช็อคจ้ะช็อค!! ฮ่าๆ ไปไม่ถูกเลยทีนี้ รู้สึกว่าตอบอะไรไม่ได้เลย ตอนนั้นได้แต่คิดว่า..เปลี่ยนดีป่าวหว่า?? ซึ่งเราก็ไม่คุยกับเพื่อน ส่วนใหญ่พวกเราที่ไปคุยกับอาจารย์เต้ย..มักจะเปลี่ยนหัวข้อ เราเลยต้องตัดสินใจ เอาวะ..กลับมาสไตล์เรา ยังไงก็ทำมาตั้งนานทิ้งได้ไง และแล้ว..ความคิดของเราก็ไปจบอยู่ที่ "หิมพานต์" โฮะๆๆ ใจนึงก็คิดว่าตายแหงมๆ แต่ก็ต้องขอบคุณมากๆ สำหรับแรงผลักดันและกำลังใจ

- อาจารย์โอพิล "ยังไงก็อย่าทิ้งความเป็นไทยไปนะบูมส์" อาจารย์พูดแล้วยิ้ม ^^
- พี่ไม้ Thaispirit เป็นแรงบรรดาลใจของงานอย่างมโหฬาร แถมแนะนำเรื่องราวอะไรให้เราอีกมากมาย
- สิปนนท์ ต่อ ตรอง "ดีเลย..ตอนแรกที่รู้ว่าบูมส์ไม่ทำสไตล์ไทยเราผิดหวังเลย" (พูดประมาณนี้แหละ จำไม่ค่อยได้ ฮ่าๆ) ^^
- สาว มิว อ้อม คอยให้เราปรึกษาอยู่เป็นนิจ

แล้วเจอกัน..หิมพานต์

Contact Me

ติดต่อ วรรช์นกฤษฎ์ หิรัณนันทโชติ (บูมส์)

E-Mail : huahorm.silpakorn@gmail.com
E-Mail : sangmin_np@hotmail.com

MSN : sangmin_np@hotmail.com
GTalk : huahorm.silpakorn@gmail.com
Skype : HuaHorm
Twitter : HuaHorm
Hi5 : HuaHorm
Youtube : HuaHorm
Facebook : HuaHorm

ขอบพระคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมผลงานด้วยนะครับ ^^
 

My Social Networks