อีกหนึ่งวันประจำเดือนที่้ต้องเดินทางออกไปหาอาจารย์ยิ้ม
อาจารย์ที่ปรึกษาของการจัดทำโครงการจุลนิพนธ์ในครั้งนี้
โดยอาจารย์นัดไว้ที่หมู่บ้านเกสินี ห้องอาหารฟิตเนส เวลา 18.00 น.
สำหรับวันนี้บูมส์ออกไปพบอาจารย์พร้อมกับสาวตั๊ก
(วีโด้ขาดเป็นครั้งแรกเลย)
ถึงที่หมายก็นั่งวาดรูปและคุยกับตั๊กไปพลาง เพื่อรออาจารย์ยิ้มครับ
เพียงชั่วครู่หนึ่งอาจารย์ก็มา เริ่มจากการสั่งอาหารเลี้ยงเรากันก่อน อิอิ
ระหว่างทานเราก็คุยงานตรวจงานกันไป
สำหรับรอบนี้ เราเอาโมเดลของเด็กไปให้อาจารย์ดู วาดรูปเพิ่มนิดนึง
อาจารย์ก็ถามว่าเราวาดด้านข้างด้านหน้าไว้บางมั้ย
เราเสียนิสัยประจำ ชอบทำโดยไม่ Sketch ก่อน โฮะๆๆ
อาจารย์บอกเมื่อก่อนอาจารย์ก็เป็น แต่มันไม่ดี การบ้านคราวนี้เลยกลายเป็น
ต้องส่ง Sketch Front View Side View มาให้อาจารย์ดูก่อน แหะๆ
แล้วอาจารย์ก็สอนเรื่องการจัดการกับ Face และ Edge บลาๆๆ
ได้ความรู้ใหม่มาอีกแล้วขอรับ อิอิ
จากนั้นก็เอาโมเดลพญานาคที่ขึ้นใหม่ไปให้อาจารย์ดู
ซึ่งอาจารย์บอกว่าอย่าเพิ่งลงรายละเอียด เอาโครงทั้งหมดก่อน
และตอนนี้ก็ไม่ต้องคิดพึ่งอะไรมากกับ Z blush เมื่อก่อนก็ไม่มี
เค้าทำได้เราก็ต้องทำได้ (คำนี้กระแทกใจเลย ว้าว!)
และก็คงต้องปรับเรื่องการขึ้นโครงใหม่ให้เป็นแนวยาว
ตามคำแนะนำของอาจารย์นเรศ
ทำให้ตอนนี้อาจารย์เป็นห่วงกลัวว่าจะทำไม่ทัน เลยแอบบังคับว่า
Present คราวนี้อย่างน้อยต้องมีโมเดลเด็กนะ และถ้าได้พญานาคด้วยก็ดี
เหนื่อยหน่อย แต่ก็ต้องไฟท์ อีกแค่ 4 เดือนเท่านั้น ยอมไม่ได้หรอก
แล้วก็เอาแบบก้อนเมฆไปให้อาจารย์ดูด้วยนิดนึง อันที่ยังไม่เสร็จ
ลอง Animate ก้อนเมฆให้ดูการเคลื่อนไหวเล็กน้อย
ทำไปทำมา เพิ่งสังเกตเหมือนกันว่า งานจะกลายเป็นแนว Paint แล้ว
อาจารย์เลยสะกิดว่า ทำ Realistic นะ แบบสวยๆ สมจริงเลย
แนะนำการเปิดตัวพญานาค การหมุนกล้องมาให้ด้วย
นึกภาพตามแล้วสวยจัง จะทำได้ไหมเนี่ย ^^
จบสิ้นการคอมเม้นท์งานของเราก็ไปต่อกันที่งานของตั๊ก
ซึ่งโมเดลก็ใกล้จะเสร็จแล้วด้วย ทั้งฉากและตัวละคร ว้าว...ดีจัง
ระหว่างนั้นอาจารย์แอบถามโมเดลของตั๊กซึ่งเป็น Character
ผู้ใหญ่ อ้วนๆ มีหนวด ใส่สูท ผูกไทน์ ใส่สวิทเตอร์ และรองเท้าหนัง
อาจารย์ถามว่าไม่ทำรองเท้าหัวแหลมหรอ รึไม่ชอบ ..
อ๋อ.. แล้วซ้ำกับนี่ใช่มั้ย ฮ่าๆ (อาจารย์หันมาที่เรา แล้วยิ้ม)
อาจารย์ถามเราว่า เออ..รองเท้าหัวแหลมนี่มาจากไหนหรอ
เราเข้าใจว่าหมายถึงรองเท้าในด้านศิลปะ เลยตอบว่า
อ้อ..ผมนึกถึงทางอินเดียครับ
อ้าว.. พี่นึกว่าอังกฤษ (อาจารย์หลุดพูดแทนตัวว่าพี่มา 55 แอบยิ้ม)
อ๋อ.. ใช่ครับ แถวๆ อังกฤษ อิตาลี เราตอบกลับไปเมื่อนึกได้ว่า
ถามถึงเรื่องรองเท้าที่เราใส่นี่เอง เลยเพิ่งสู้ว่าอาจารย์สังเกตเห็นรองเท้า
ที่เราใส่ด้วยแหะว่าหัวแหลม .. รึว่ามันแหลมสะดุดตามาก อาจารย์เลยเห็น??
เอาเป็นว่านอกเรื่องการงานไปสักระยะหนึ่ง แต่ก็เป็นการทำงานที่ Happy
เสร็จสิ้นภารกิจกันราวๆ 3 ทุ่ม อาจารย์ยิ้มก็พาขับเคลื่อนรถมินิฯ
มาส่งเราที่สถานีใต้ดิน ศูนย์วัฒนธรรมฯ ขอบคุณคร้าบ ... ^^
...
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น